Bractwo Eucharystyczne

Statut Bractwa Eucharystycznego Diecezji Legnickiej

I. Nazwa i kompetencje

Sługa Boży Jan Paweł II w swojej pierwszej encyklice „Redemptor Hominis” napisał znamienne słowa: „Podstawowym zadaniem – a przede wszystkim widzialną łaską i źródłem nadprzyrodzonej mocy Kościoła jako Ludu Bożego – jest trwać i stale postępować w życiu eucharystycznym, pobożności eucharystycznej, rozwijać się duchowo w klimacie Eucharystii” (RH, 20).

Pod koniec swojego życia, w 25 roku pontyfikatu, zaprosił cały Kościół do refleksji eucharystycznej i wezwał do dziękczynienia Panu za dar Eucharystii i Kapłaństwa: „Dar i Tajemnicę”. W encyklice „Ecclesia de Eucharistia” pouczał: „Kult, jakim otaczana jest Eucharystia poza Mszą św. ma nieocenioną wartość w życiu Kościoła. Jest on ściśle związany ze sprawowaniem Ofiary eucharystycznej. Obecność Chrystusa pod świętymi postaciami, które są zachowane po Mszy św. — obecność, która trwa, dopóki istnieją postaci chleba i wina — wywodzi się ze sprawowania Ofiary i służy Komunii sakramentalnej i duchowe. Jest więc zadaniem pasterzy Kościoła, aby również poprzez własne świadectwo zachęcali do kultu eucharystycznego, do trwania na adoracji przed Chrystusem obecnym pod postaciami eucharystycznymi, szczególnie podczas wystawienia Najświętszego Sakramentu. Pięknie jest zatrzymać się z Nim i jak umiłowany Uczeń oprzeć głowę na Jego piersi (por. J13, 25), poczuć dotknięcie nieskończoną miłością Jego Serca. Jeżeli chrześcijaństwo ma się wyróżniać w naszych czasach przede wszystkim «sztuką modlitwy», jak nie odczuwać odnowionej potrzeby dłuższego zatrzymania się przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie na duchowej rozmowie, na cichej adoracji w postawie pełnej miłości? Ileż to razy, moi drodzy Bracia i Siostry, przeżywałem to doświadczenie i otrzymałem dzięki niemu siłę, pociechę i wsparcie!" (EdE 25)

"W pokornym znaku chleba i wina, przemienionych w Jego Ciało i Jego Krew, Chrystus wędruje razem z nami, jako nasza moc i nasz wiatyk, i czyni nas świadkami nadziei dla wszystkich. Jeżeli wobec tej tajemnicy rozum doświadcza własnych ograniczeń, to serce oświecone łaską Ducha Świętego dobrze wie, jaką przyjąć postawę, zatapiając się w adoracji i w miłości bez granic." (EdE 62)

W Liście Apostolskim „Mane nobiscum Domine” Jan Paweł II wyraził pragnienie dotyczące ogłoszonego Roku Eucharystii: „Gdyby owocem tego Roku było choćby tylko ożywienie we wszystkich wspólnotach chrześcijańskich sprawowania Mszy świętej niedzielnej i poświęcenia więcej czasu i uwagi adoracji eucharystycznej poza Mszą świętą, to ten Rok łaski spełniłby pokładane w nim nadzieje”.

Z kolei w swojej homilii w dniu Ingresu do Katedry Biskup Legnicki Stefan Cichy określił program swej pasterskiej posługi mówiąc: „Rozpoczynam pracę apostolską w Kościele Legnickim w Roku Eucharystii. Nie ma Kościoła bez Eucharystii. To ona objawia i buduje Kościół. Wiara nasza ma się objawiać w udziale w Wielkiej Tajemnicy Wiary, jaką jest Eucharystia. (…) Niech Eucharystia - Wielka Tajemnica Wiary - stanowi źródło i szczyt naszego życia.

Apostołowie nie tylko wyznawali wiarę i sprawowali Eucharystię, ale także uczyli, jak żyć z wiary. Nie wystarczy nam udział w Eucharystii. Ten udział ma znaleźć kontynuację w życiu. Ojciec Święty na to przeniesienie Eucharystii w codzienne życie zwracał uwagę w czasie swojej wizyty w Legnicy w 1997 r. Mówił wtedy: „Eucharystia stała się źródłem głębokiej więzi między uczniami Chrystusa: budowała komunię, wspólnotę Jego Ciała Mistycznego. Wspólnota ta miała korzenie w miłości i była przeniknięta miłością. Widzialnym znakiem tej miłości była codzienna troska o każdego pozostającego w potrzebie. Dzielenie eucharystycznego Chleba było dla chrześcijan wezwaniem do tego, by dzielić również chleb codzienny z tymi, którzy go nie mają”.

Mówił także: „Wiara nie może być przeżywana tylko we wnętrzu ludzkiego ducha. Ona musi znajdować swój wyraz zewnętrzny w życiu społecznym. Kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi. Takie zaś mamy od Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też i brata swego (1 J 4, 20-21). To jest wielkie zadanie, jakie staje przed nami, ludźmi wiary”. /…/ Budujmy na co dzień prawdziwą wspólnotę wiary. Pogłębiajmy naszą wiarę, dajmy jej wyraz w modlitwie, a zwłaszcza przez udział w niedzielnej Mszy świętej. Przez dobre czyny, przez ukazanie, że Eucharystia kształtuje nasze życie pokażmy, że jesteśmy żywym Kościołem.”

W liście pasterskim na niedzielę 22 maja 2005 Biskup Legnicki przypomniał diecezjanom: „W czasie ingresu do Katedry legnickiej w dniu 30 kwietnia 2005 r. mówiłem m.in., że pragnę kontynuować dzieło Pierwszego Biskupa Legnickiego i pogłębiać ducha wiary, starać się o rozwój kultu Eucharystii, aby jak największa rzesza wiernych korzystała szczególnie z niedzielnego uczestnictwa we Mszy świętej i adoracji przed Najświętszym Sakramentem oraz by kształtowała swe życie w szkole Eucharystii.

(…) Z udziałem we Mszy świętej łączmy adorację eucharystyczną. (…) Bierzmy udział w nabożeństwach eucharystycznych także w ciągu tygodnia. (…) Zachęcam kapłanów, osoby konsekrowane i wiernych Świeckich do ożywienia adoracji eucharystycznej. Trwanie na modlitwie przy Panu Jezusie, żywym i prawdziwym w Najświętszym Sakramencie, umacnia zjednoczenie z Nim: przygotowuje do owocnego sprawowania Eucharystii oraz przedłuża postawy kultyczne i egzystencjalne przez nią wzbudzone."

Odpowiadając na wezwanie Sługi Bożego Jana Pawła II i zachętę swojego Biskupa, zawartą w wyżej wymienionych dokumentach Magisterium Kościoła, wierni Diecezji Legnickiej, zrzeszeni w Bractwie Eucharystycznym chcą rozwijać szczególną cześć i miłość do Chrystusa obecnego w Najświętszej Eucharystii.

Natura Bractwa

  • 1. Bractwo Eucharystyczne jest publicznym stowarzyszeniem wiernych erygowanym zgodnie z kanonem 312 § 1.3 Kodeksu Prawa Kanonicznego przez Biskupa Legnickiego, działającym na terenie Diecezji Legnickiej.
  • 2. Bractwo może zrzeszać osoby świeckie, konsekrowane, diakonów i prezbiterów, które pod kierunkiem zatwierdzonym przez kompetentną władzę moderatorów, pragną realizować cele Bractwa.
  • 3. Bractwo Eucharystyczne jest wspólnotą kontemplacyjno – apostolską.

Cele Bractwa

  • 1. Podstawowym celem Bractwa Eucharystycznego jest pogłębianie własnej pobożności eucharystycznej oraz ożywianie jej we własnym środowisku.
  • 2. Krzewienie idei wieczystych adoracji Najświętszego Sakramentu.
  • 3. Podstawowym celem adoracji wieczystej podejmowanej przez Bractwo jest:
    • Dziękczynienie i uwielbienie Chrystusa za dar Eucharystii i Kapłaństwa.
    • przedstawiciele wybrani przez poszczególne grupy: katechetek i katechetów, służbę liturgiczną, parafialne grupy apostolskie,
    • ze wskazania proboszcza: katolicy świeccy odznaczający się właściwymi cechami moralnymi i charyzmatami potrzebnymi do rozwoju życia religijnego w parafii.

Patronowie Bractwa

  • 1. Pierwszą patronką Bractwa Eucharystycznego jest Bogarodzica Dziewica Maryja, Niewiasta Eucharystii, zgodnie z przypomnieniem Sługi Bożego Jana Pawła II: „Jeśli chcemy ponownie odkryć ścisłą więź, jaka istnieje między Kościołem i Eucharystią, w całym jej bogactwie, nie możemy zapomnieć o Maryi, Matce i Wzorze Kościoła. W Liście apostolskim „Rosarium Virginis Mariae”, uznając Najświętszą Dziewicę za Mistrzynię w kontemplowaniu oblicza Chrystusa, włączyłem do tajemnic światła również ustanowienie Eucharystii. Maryja bowiem może nas prowadzić ku temu Najświętszemu Sakramentowi, ponieważ jest z nim głęboko związana. (…) Jednak poza Jej uczestnictwem w Uczcie eucharystycznej, związek Maryi z Eucharystią można pośrednio określić wychodząc od Jej wewnętrznej postawy. Maryja jest «Niewiastą Eucharystii» w całym swoim życiu. Kościół, patrząc na Maryję jako na swój wzór, jest wezwany do Jej naśladowania także w odniesieniu do Najświętszej Tajemnicy (EdE 53).
  • 2. Drugim Patronem obrany zostaje św. Jacek.

Zobowiązania

  • 1. Członkowie Bractwa Eucharystycznego winni często, w miarę możliwości codziennie uczestniczyć w sposób pełny we Mszy Świętej.
  • 2. Członkowie Bractwa są zobowiązani do systematycznej adoracji Najświętszego Sakramentu w kościele adoracji wieczystej, przez 1 godzinę w tygodniu, w wybranym przez siebie dniu i godzinie. W przypadku niemożliwości przybycia na swoją adorację, powinni postarać się o zastępstwo, a gdyby takiego nie udało się znaleźć, powinni wcześniej powiadomić odpowiedzialnego koordynatora o niemożliwości przybycia. W tym czasie jednak powinni duchowo łączyć się z Chrystusem Eucharystycznym w wyznaczonej godzinie.
  • 3. Zachęca się usilnie wszystkich do dodatkowej adoracji w inny dzień tygodnia lub nawet częściej.
  • 4. Członkowie Bractwa zobowiązani są do systematycznej formacji wewnętrznej poprzez:
    • a. udział w dniach skupienia i rekolekcjach
    • b. comiesięcznych spotkań formacyjnych
    • c. przynajmniej comiesięczną spowiedź (zaleca się kierownictwo stałego spowiednika)
    • d. częstą, a nawet codzienną Komunię Świętą
    • e. pogłębione życie modlitwy
    • f. codzienne czytanie Pisma Świętego
    • g. odmawianie modlitwy różańcowej
  • 5. Członków Bractwa zachęca się usilnie do świętowania następujących dni:
    • a. Wielki Czwartek
    • b. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (łącznie z oktawą)
    • c. I czwartki miesiąca
    • d. Święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła
    • e. Wspomnienie św. Jacka, prezbitera

Apostolstwo

  • 1. Członkowie Bractwa Eucharystycznego powołani są do budowania wiary w rzeczywistą obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, aby ci którzy nie wierzą zostali doprowadzeni do wiary, a ci którzy stali się oziębli ożywili swoją wiarę i miłość do Eucharystii.
  • 2. Członkowie Bractwa troszczą się o organizowanie w różnych kościołach, w ścisłej łączności z tamtejszym proboszczem, adoracji Najświętszego Sakramentu oraz powinni gorąco zachęcać do niej wiernych.
  • 3. Członkowie Bractwa winni propagować zatwierdzoną przez Kościół literaturę, modlitewniki i wszelkie pomoce służące rozwojowi kultu eucharystycznego.
  • 4. Do zadań członków Bractwa Eucharystycznego należy także spieszenie z pomocą chorym, samotnym, naprawdę ubogim i potrzebującym, dzieląc z nimi swój czas i siły, dobra materialne, a przede wszystkim serce. Siłę i motywację do podejmowania tych dzieł miłości czerpią z osobistej Komunii i adoracji Najświętszego Sakramentu.
  • 5. Szczególną troską w tym zakresie jest zabieganie o to, by jak największa liczba chorych przyjmowała posługę duszpasterstwa chorych, a umierający nie odchodzili z tego świata bez Wiatyku.
  • 6. Dodatkowym wymiarem apostolstwa Bractwa jest troska modlitewna o nowe i święte powołania kapłańskie oraz duchowe i modlitewne wspieranie posługi kapłańskiej i troska o świętość kapłanów.

Organizacja

  • 1. Bractwem Eucharystycznym kieruje prezbiter – moderator, do którego należy troska o odpowiednią formację członków Bractwa, kierownictwo duchowe i posługa sakramentalna.
  • 2. Moderator winien przynajmniej raz w miesiącu sprawować Eucharystie w intencji członków Bractwa oraz w przypadku śmierci któregoś z członków w jego intencji.
  • 3. Stroną organizacyjną adoracji winien zajmować się koordynator świecki wyznaczony przez moderatora. On także jest głównym przełożonym Bractwa.
  • 4. W przypadku licznej grupy Bractwa można podzielić Bractwo na mniejsze kręgi, na czele, których staje animator świecki, wyznaczony przez moderatora w porozumieniu z Koordynatorem.

Zobowiązania

  • 1. Do Bractwa Eucharystycznego mogą należeć katolicy nie podlegający karom kościelnym (por. kan. 316 KPK)
  • 2. Przynależność do Bractwa może mieć trzy formy:
    • a. Kandydaci – kandydatami są ci, którzy wypełnili i złożyli deklaracje przynależności do bractwa, zostali wpisani na listę adorujących i rozpoczęli adorację w wybranym dniu i godzinie.
    • b. Członkowie – pełnoprawnymi członkami Bractwa są ci, którzy po odpowiedniej próbie (np. rocznej) zostali uroczyście przyjęci przez moderatora, otrzymali legitymację i zostali wpisani do księgi Bractwa Eucharystycznego. Moderator może przyjąć kogoś do Bractwa po pozytywnej ocenie okresu próby i po zasięgnięciu opinii koordynatora oraz animatorów bractwa.
    • c. Sympatycy – sympatykami są ci, którzy bez deklarowania przynależności, adorują razem z członkami Bractwa Najświętszy Sakrament.
    • d. częstą, a nawet codzienną Komunię Świętą
    • e. pogłębione życie modlitwy
    • f. codzienne czytanie Pisma Świętego
    • g. odmawianie modlitwy różańcowej
  • 3. Członkowie Bractwa zobowiązani są do systematycznej formacji wewnętrznej poprzez:

Utrata przynależności

  • 1. Przynależność do Bractwa tracą ci, którzy publicznie odstąpili od wiary katolickiej, zerwali łączność ze wspólnotą kościelną, zaciągnęli ekskomunikę lub zaczęli prowadzić niemoralne życie. Członkostwo tracą także ci, którzy bez uzasadnionej przyczyny opuszczą przez trzy miesiące adorację eucharystyczną nie zgłaszając tego faktu odpowiedzialnym.

Przywileje

  • 1. Kandydaci i pełnoprawni członkowie Bractwa maja udział we wszystkich duchowych przywilejach związanych z adoracją Najświętszego Sakramentu (odpusty)
  • 2. Kandydaci i pełnoprawni członkowie Bractwa korzystają z przywilejów duchowych dzięki temu, że są włączeni w szczególną modlitwę całego Bractwa Eucharystycznego, zarówno za życia jak i po śmierci.

Współpraca z innymi wspólnotami katolickimi

  • 1. Bractwo Eucharystyczne współpracuje ze wszystkimi stowarzyszeniami, ruchami i grupami modlitewnymi, zwłaszcza z tymi, które opierają swoja duchowość o pobożność eucharystyczną

Zakończenie

  • 1. Bractwo Eucharystyczne Diecezji Legnickiej może rozwiązać Biskup Legnicki
  • 2. Statut niniejszy zatwierdza Biskup Legnicki. Wszelkie zmiany w statucie wymagają Jego aprobaty.